Belgische Herders Forum

Mijn hond is de liefste van de hele wereld. Dat zullen er meer zeggen en voor ons is hij dat ook. Er is echter 1 groot probleem. Hij valt grote en specifieke honden aan. Soort Shelties ?? In ieder geval ziet hij er iets in wat ik niet zie. 
Doorgaans kan ik hem wel in toom houden maar nu ben ik omver getrokken en zit ik met mijn dikke knie, overrekte kniebanden in een rolstoel. Ik heb VZH en speuren met hem gedaan. Ben hiermee gestopt omdat ik het zelf lichamelijk niet meer aankon en hij last van artrose heeft maar wandelen en loslopen en rennen vind ie leuk en gaat goed. Natuurlijk oefenen we volgen af sta vooruit enz. Ik houdt het bij want verveling is niks natuurlijk. Hij luistert echt goed  maar dat aanvallen daar word ik echt hopeloos moedeloos van.

Hij valt uit door angst. De eerste klap is een daalder waard denk ie. Wat moet ik hier aan doen. Als pup was ie de kleinste en vreselijk verwend door een nichtje van de fokker (misschien zit het daar. grote broers en zussen plagen kleintje???)maar ik heb hem gesocialiseerd in een hondenroedel. Gezellig met de groep op pad. Dat aanval gedrag had ie al zeker bij honden die hij niet kent. Toen hij 1 jaar was werd dat al duidelijk.  Nu is ie inmiddels 6 jaar en ik heb het er niet uit weten te trainen. Klicker snoepjes aandacht afliggen, niks helpt terwijl hij mensen die hardlopen, fietscrosses, andere oudere wandelaars keurig met rust laat. Voet en af je kent het wel.

Wat moet ik doen tegen dat uitvallen. Heeft iemand een oplossing voor dit grote probleem. Op deze manier ontwijk je steeds meer andere honden of plekken waar je honden eventueel tegen zou kunnen komen. Dat is hier zowat niet te doen.

Dus a.u.b kom met een voorstel. Alvast heel hartelijk dank met het meedenken.

Ik heb info aangevraagd bij Monique Bladder. Het lijkt mij zeker een optie alleen ik woon in Noord Holland dus het zou een uitkomst zijn als ze hier een keer zou kunnen komen of een ander die volgens die methode les geeft.

Bedankt voor het meedenken

Een kleine update. Wel klein is het niet echt het had in ieder geval grote gevolgen. Loop ik op het fietspad zie ik in de verte een Rotweiler aankomen die netjes naast de fiets loopt met zijn baas. IK denk onder apel die hap en ik leg hem af. Dat doet ie.
Altijd blijft hij dan netjes liggen alleen deze keer dus niet. Fiets kwam snel op ons af, hij sprint langs me weg en met een rug lig ik op de grond.
Mijn voet bleef staan en mijn kniebanden waren niet echt gescheurd maar er zaten wel kleine scheurtjes in. Kortom rolstoel en krukken een waardeloze Kerst en een heleboel pijn.

Fysiotherapie is nu net 3 weken geleden gestopt en ga verder met mensendieck want het is nog nniet goed

Maar nu wat te doen. Heb heel veel gelezen en je moet je hond dus kennen. Er zijn voortekeningen dat hij uit gaat vallen. Wel ik kan ze niet vinden. Ik doe de oefening snuffel , probeer de aandacht van hem te houden  en dan denk je dat alles goed gaat behalve die keer dat ik hem uit de kennel haalde van mijn auto. We waren op pad geweest, weinig prikkels, andere honden gezien bla bla bla. Hersenwerk gedaan stuk gelopen. Aandacht aan alle kanten.

Ik lijn hem aan kijk nog een keer extra of er geen honden zijn, nee dus totdat er een hondje de hoek om komt die losloopt en hij hem natuurlijk eerder zag dan ik. Als een Sidonia sleurde hij me weer over straat. Ik hield hem  echt niet meer. Knokken op straat en ik kon bijna weer niet meer lopen.

Echt er moet iets gebeuren. Ik woon in Wormer. Met de info van Monique Bladder kom ik er echt niet want hij doet alles. Behalve als hij een andere hond ziet dan zit ie meteen in de rode zone. Eigenlijk is het een zelf belonend gedrag want het wordt erger naar mijn gevoel.

Ik train niet meer met dat speuren omdat ik die stukken niet meer kan lopen maar zou het wat zijn op GG te gaan doen. Dan ziet hij weer andere honden en wordt ie weer wat socialer want hij werd vaak als hulphond gebruikt???

De moed is onderhand in mijn schoenen gezakt :(

Ik vrees dat er nog meer miserie achter elk hoekje zal loeren. Hij is te sterk en explosief en je kan geen actie ondernemen. Eigenlijk zou je bliksemsnel moeten reageren. Alleen al de wetenschap dat het kan voorvallen is een zware stressfactor die hij uiteraard aanvoelt en hem constant op scherp houdt.
Alleen een ervaren trainer zou dit nog kunnen remediëren waarbij er moet gezocht worden naar een systeem dat jij kan hanteren om deze uitvallen direct te kunnen counteren.